Özyeğin Üniversitesi, Çekmeköy Kampüsü Nişantepe Mahallesi Orman Sokak 34794 Çekmeköy İstanbul

Telefon : +90 (216) 564 90 00

Fax : +90 (216) 564 99 99

info@ozyegin.edu.tr

Nis 09, 2014

Dr. Mehmet Ali Soytaş'ın makalesi, önümüzdeki aylarda gerçekleşecek üç saygın konferansa kabul edild

Dr. Mehmet Ali Soytaş'ın George-Levi Gayle ve Limor Golan ile birlikte hazırladığı “Beşeri Sermayenin Nesiller Arası Aktarımında ve Zaman Tahsisinde Irksal Farklılığın Sebepleri Nelerdir?” (What Accounts for the Racial Gap in Time Allocation and Intergenerational Transmission of Human Capital?) adlı makalesi, önümüzdeki aylarda gerçekleşecek üç saygın konferansa kabul edildi. 

•  2-3 Mayıs 2014, Çalışma Ekonomistleri Derneği Yıllık Toplantısı 
•  19-22 Haziran 2014, Ekonometri Derneği Kuzey Amerika Yaz Toplantısı
•  26-28 Haziran 2014, Ekonomi Dinamikleri Derneği Yıllık Toplantısı (SED)

Dr. Soytaş’a tebriklerimizi sunar, başarılarının devamını dileriz.

Özet:

Bu çalışma, ailelerin küçük çocuklarına ayırdığı zamanın, sosyoekonomik durumlarının ve aile yapılarının, çocukların uzun vadede elde ettiği sonuçları nasıl etkilediğini araştırmaktadır. Gelir Dinamikleri Panel Veri Çalışması’ndan (PSID) alınan iki kuşağa ait verileri kullanarak, özgecil bireylerin, sırasıyla doğurganlığı, iş gücü arzını, ve çocuklarına zaman ayırmayı seçtiği bir nesiller arası model geliştirip bu modeli kullanarak çeşitli tahminler gerçekleştirdik. Ebeveynlerin davranışı, çocukların akademik başarılarını, iş piyasasındaki kazançlarını, hatta evlilik piyasasındaki başarılarını etkiler. Nesiller arası model çerçevesi, çocuklardan elde edilen çıktıları toplamak için doğal bir yoldur, çünkü onların değerleme fonksiyonu ile ölçülür.
Zaman ayırma örüntüleri, ırka, cinsiyete, eğitime ve aile yapısına (çocuk sayısına ve evlilik durumuna) göre değişiklik gösterir. Ebeveynin ayırdığı vaktin getirisi ile maliyeti de bu gruplara göre değişiklik gösterir. Ortalama olarak bakıldığında, siyah bireyler çocuklarına daha az vakit ayırır. Tahmin sonuçlarımız, değerleme fonksiyonu, beyazlar için yüksek olsa da ve eğitime bağlı olarak, siyahlar beyazlardan daha az kazansa da, ebeveynin ayırdığı vaktin getiri oranları açısından siyahlarla beyazlar arasında önemli bir fark olmadığını ve anneni ayırdığı vaktin getirisinin beyazlara kıyasla siyahlarda daha yüksek olduğunu göstermektedir. Siyahlarda ebeveynlerin çocuklarına ayırdığı vaktin daha az olmasının nedeni, aile yapısındaki farklılıklardır. Bekar siyah annelerin oranı, bekar beyaz annelere kıyasla çok daha yüksektir ve evli çiftler arasındaki gelir paylaşımı ve transferleri nedeniyle, bekar annelerin ayırdığı zamanın fırsat maliyeti, evli annelerin ayırdığı zamanın fırsat maliyetinden fazladır.
Bunun yanı sıra annelerin ayırdığı vaktin getirisinin özellikle erkek çocuklarda çok daha yüksek olduğunu tespit ettik. Bu da annelerin, telafi edici bir tutum benimsediğini ve ailedeki daha düşük yetenekli çocukları kolladığını göstermektedir. Kızların daha yüksek bir eğitim seviyesine ulaşma ihtimali zaten erkeklere kıyasla daha yüksek olduğundan, anneler, çocuk sayısı arttıkça, kızlardan çok erkeklere daha fazla vakit ayırıyor gibi görünmektedir. Bulgularımız, nitelik-nicelik arasında önemli bir ödünleşim (trade-off) olduğunu da göstermektedir. Çocuk sayısı arttıkça çocuk başına yatırım da, azalmaktadır ve bu nedenle, çocuk başına yapılan yatırımdaki bu düşüş, beşeri sermaye üretim fonksiyonun teknolojisine değil, zaman kısıtı ve zamanın fırsat maliyetine bağlıdır. Bunun yanı sıra, nitelik-nicelik arasındaki ödünleşimin, beyazlara kıyasla siyahlarda çok daha fazla olduğunu tespit ettik. Bunun temel nedeni, siyah bekar kadınların doğurganlığının daha yüksek olması ve sonuç olarak daha fazla zaman kısıtıyla karşı karşıya kalmalarıdır.